بیماری روانی یک اصطلاح کلی برای گروهی از بیماری‌ها است که ممکن است شامل علائمی باشد که می‌تواند بر تفکر، ادراک، خلق و خو یا رفتار فرد تأثیر بگذارد. بیماری روانی گاهی کار، روابط و سایر خواسته‌ها را برای افراد درگیر دشوار می‌کند. رابطه بین استرس و بیماری روانی پیچیده است، اما مشخص است که استرس می تواند یک مرحله، بیماری روانی را بدتر کند.
در واقع اختلالات روانی می‌توانند تحت هر شرایطی بر تفکر، احساس، خلق‌وخو یا رفتار فرد تأثیر بگذارند، به‌گونه‌ای که توانایی او را در برقراری ارتباط با دیگران و عملکرد روزانه او مختل می‌کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که علت بیماری های اعصاب و روان می‌تواند وابسته به شرایط افراد متفاوت باشد؛ اما به‌طورکلی ترومای کودکی، استرس، عدم فعالیت بدنی و... می‌تواند تأثیر مستقیمی بر بیماری‌های اعصاب و روان داشته باشد. همچنین آمارها نشان می‌دهد موارد زیر می‌توانند در ایجاد بیمارهای اعصاب و روان مؤثر باشند:
- آزارهای عاطفی، جسمی و جنسی
- مشاهده خشونت پدر و مادر
- مصرف الکل و مواد مخدر
- زندگی‌کردن با یک بیمار روانی
- طلاق و جدایی
- ازدست‌دادن یکی از اعضای خانواده
- زندگی‌کردن در زندان
- ابتلا به بیماری انسداد مزمن ریه (COPD)
- ابتلا به بیماری ایسکمیک قلب (IHD)
- بیماری‌های مرتبط با کبد
- چاقی
- کیفیت پایین زندگی
- خطر خشونت شریک جنسی
- شرکای جنسی متعدد
- بیماری‌های مقاربتی (STD)
- بارداری ناخواسته
- مرگ جنین
اختلالات خلقی و علائم آن
"اختلالات خلقی" یک اصطلاح کلی در علم روانپزشکی است که به حوزه تغییرات عاطفی و روانی می‌پردازد، در این علم انواع مختلف وضعیت عاطفی تغییرات خلقی افراد نظیر احساس شادی، شیدایی، اندوه یا افسردگی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
- خدمات توانبخشی مغز برای کودکان و نوجوانان
انواع آسیب مغزی در کودکان
اگر بخواهیم به ساده ترین شکل ممکن توضیح بدهیم، آسیب مغزی به دوشکل وجود دارد:
- در نوع اول ساختار بخشی از مغز آسیب می بیند به شکلی که آن آسیب در تصاویر ام آر آی یا سی تی اسکن قابل رویت است. معمولا برای کودکی که مغز او به این شکل آسیب دیده است، تشخیص فلج مغزی مطرح گشته و بسته به ناحیه آسیب دیده و میزان ضایعه وارده، انواع فلج مغزی با علائم گوناگون حرکتی در کودک ظاهر می شود.
- در نوع دوم آسیب مغزی، ارتباطات بین سلولهای عصبی (سیناپس ها)، مدار بندی آنها و نیز تعداد این سلولها دستخوش تغییر می شود به شکلی که این تغییرات فراساختاری در تصاویر ام آر آی یا سی تی اسکن قابل رویت نیستند. معمولا برای این دسته از کودکانیکه به این شکل فرایند رشدی آنها دچار وقفه شده است، تشخیص تاخیر رشدی و یا اختلال عصبی-رشدی مطرح می گردد.
تشخیص این دسته بندی به عهده کاردرمانگران و متخصصان در این حوزه است و شاید تفکیک آن برای والدین دشوار باشد.
- بیش فعالی ( ADHD ) به طور کلی چیست ؟
بیش فعالی ( ADHD ) یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی است. بیشفعالی یا نقص توجه و تمرکز چیست؟
بیش فعالی یا ADHD وضعیت مزمنی است که شامل علائمی همچون نقص در توجه و تمرکز، تحرک زیاد و تکانشگری می باشد.
بیش فعالی | ADHD اغلب از دوران کودکی آغاز می گردد و ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا کند . معمولا در سال های ابتدایی مدرسه تشخیص داده می شود.
نظر APA یا انجمن روانشناسان آمریکا بر این است که به طور تخمینی 8.4 درصد از کودکان و 2.5 درصد از بزرگسالان دارای اختلال بیش فعالی | ADHD می باشند (APA).
- بیش فعالی ( ADHD ) در کودکان چه مشکلاتی را می تواند ایجاد نماید ؟
بیش فعالی | ADHD در کودکان می تواند منجر به کاهش عزت نفس، روابط آشفته و ایجاد مشکل در مدرسه و خانه شود. کودک بیش فعال | ADHD ممکن است از تحرک زیاد رنج ببرد و نتواند آن را کنترل کند. در فعالیت های گروهی نمی تواند منتظر نوبت خود بماند. کارهای خود را نیمه تمام می گذارد. زمانی که مجبور به نشستن در جای خود است (مثلا سر کلاس درس) بی قرار می شود. در کنترل احساسات خود دچار مشکل است و در مواقع نامناسب دچار طغیان خشم می شود. در تمرکز کردن حتی وقتی که یک نفر مستقیما با او صحبت می کند، دچار مشکل می شود. تحرک بیش از حد در کودکان بیش فعال معمولا در بزرگسالی فروکش می کند اما علائم دیگر ممکن است ادامه پیدا کند . حتی منجر به بروز رفتارهای پر خطر همچون مصرف مواد، الکل، رفتارهای پر خطر جنسی شود که این موارد می توانند به تعاملات اجتماعی، شغل و روابط فرد آسیب وارد کنند.
علائم بیش فعالی در کودکان را بشناسید!
مهمترین خصوصیت کودکان بیش‌فعال کم‌توجهی و رفتارهای تکانشی است. معمولا نشانه‌های این اختلال به صورت خفیف، ضعیف و شدید دسته‌بندی می‌شوند. جالب است بدانید علائم بیش فعالی در کودکان دختر کمتر رخ می‌دهد. درواقع پسرها بیشتر مستعد بروز نشانه‌های ADHD هستند.
شایع‌ترین علائم کودکان بیش فعال عبارت‌اند از:
- ناتوانی در توجه کافی
- عدم تمرکز درست
- پرحرفی
- مشکل در یک‌جا نشستن برای مدت مشخص
- عدم توانایی آهسته بازی کردن
- تحرک و فعالیت بیش از حد
- زوج درمانی
زوج درمانی می‌تواند طیف گسترده‌ای از مسائل و معضلات زندگی زناشویی از جمله درگیری‌های مکرر، رابطه عاشقانه، مسائل مربوط به رابطه جنسی یا مشکلات ناشی از استرس‌های بیرونی را برطرف کند.
زوج تراپی برای انواع روابط مفید بوده و با هدف رابطه‌ای سالم و شاد انجام می‌شود. این جلسات درمانی هیچ گونه محدودیتی نداشته و می‌توان آن را به تمامی افراد در سنین مختلف پیشنهاد داد.
فواید زوج درمانی چیست؟
1. درک بهتر یکدیگر
زوج درمانگر می‌تواند به شما کمک کند شریک زندگی خود را بهتر درک کنید. جلسات مشاوره می‌تواند به هر دوی شما کمک کند تا احساسات، ترس‌ها، اولویت‌ها، ارزش‌ها و باورهای خود را بیان کنید.
2. شناسایی و حل مشکلات رابطه
زوج درمانگر به شما و همسرتان کمک کرده مسائلی را که منجر به درگیری‌های مکرر، عدم اعتماد و احساس قطع رابطه می‌شود، شناسایی کنید. سپس بعد از شناخت و بررسی مشکلات راهکارهایی برای حل آنها ارائه می‌دهد.
3. بهبود مهارت‌های ارتباطی
این جلسات درمانی می‌تواند به شما و همسرتان کمک کند تا با یکدیگر ارتباط بهتری برقرار کنید. این امر کمک می‌کند بدون اینکه شریک زندگی خود را مورد حمله قرار داده یا سرزنش کنید، آنچه را که نیاز دارید بخواهید.
4. تقویت علاقه و دلبستگی
یکی از مهمترین المان‌ها در زندگی مشترک پابرجا ماندن علاقه و صمیمیت بین زوجین است. زوج تراپی می‌تواند به تقویت علاقه، دلبستگی و صمیمیت بین شما و همسرتان کمک کند.
5. صحبت درمورد مسائل جنسی
اگر شما و شریک زندگیتان با مسائلی مربوط به رابطه جنسی و یا خیانت روبرو هستید، زوج درمانی می‌تواند فضای امنی را برای شما فراهم کند تا احساسات و نیازهای خود را به اشتراک بگذارید.
6. بررسی امور مالی
امور مالی می‌تواند یکی از دلایل اصلی درگیری در روابط باشد. زوج درمانی به گفتگوی موثر درباره آن و شفافیت درمورد درآمد و هزینه‌ها کمک می‌کند.
7. رضایت از رابطه
زوج درمانگر به اصلاح الگوهای رفتاری منفی و تمرکز بر جنبه‌های مثبت رابطه شما کمک می‌کند. درنتیجه باعث بهبود کیفیت کلی رابطه شما و رضایت از آن می‌شود، به طوری که شما و شریک زندگیتان در کنار هم شادتر باشید.
8. امور فرزند پروری
اگر شما و همسرتان در مورد اینکه آیا می‌خواهید بچه دار شوید یا نه و یا چگونه می‌خواهید آنها را بزرگ کنید، همدل نیستید، زوج درمانی می‌تواند به شما در بیان این نگرانی‌ها کمک کند.
همچنین دکتر زوج درمانگر می‌تواند به عوامل استرس زا مانند مشکل در باردار شدن یا فرزندخواندگی کمک کند.
- اختلال اضطراب و افسردگی چیست؟
اختلال اضطراب و افسردگی به انگلیسی Mixed anxiety-depressive disorder ضایعه ایی که در بردارنده ی نشانه های هر دو بیماری اضطراب و افسردگی است. این بیماری ممکن است در هر فردی نشانه های متفاوتی داشته باشد. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی اختلال اضطراب و افسردگی اختلالی است که در آن نشانه های هر دو اختلال اضطراب و افسردگی وجود داشته اما هیچ کدام بر دیگری غالب نیستند. تحقیقات نشان می دهد که بین 10 تا 65 درصد افرادی که مشکل وحشت زدگی دارند، همزمان با این مشکل از اختلال افسردگی نیز رنج می برند. یک سوم این افراد نیز قبل از وقوع وحشت زدگی دچار افسردگی شده اند. در مابقی افراد افسردگی در نتیجه اضطراب ایجاد می شود چرا که این افراد تمایل دارند بدلیل اضطراب، از جامعه و افراد دیگر دور باشند و در نتیجه دچار افسردگی خواهند شد
افسردگی هم مانند هر بیماری دیگر، دارای علائمی بوده که این علائم در افراد متفاوت است.
- احساس غم و اندوه داشتن
- از دست دادن علاقه برای انجام فعالیت‌های روزانه
- تغییر در اشتها (افزایش و یا کاهش اشتها)
- تغییر در ساعات خواب (کاهش و یا افزایش ساعات خواب)
- از دست دادن انرژی و افزایش خستگی
- احساس بی‌ارزشی و یا گناه
- عدم تمرکز و یا تصمیم‌گیری
- تصمیم به مرگ و یا خودکشی
-پانیک
حملات پانیک نوعی وضعیت اضطرابی شدید است که احساس ترس ایجاد می‌کند. از علایم پانیک می‌توان به تپش قلب بالا، تنگی نفس، سرگیجه، لرزش و گرفتگی عضلات اشاره کرد. این حملات به صورت مکرر و پیش بینی نشده و عمدتا بدون هیچ دلیل خاصی روی می‌دهند. بیش از ۳۵ درصد مردم در زندگی خود این نوع حملات اضطرابی را تجربه می‌کنند.
از علائم پانیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- احساس خطر یا مرگ
- ترس از دست دادن کنترل بدن
- ضربان قلب سریع و تپش قلب
- لرزش
- تنگی نفس یا گرفتگی گلو
- لرز
- گرگرفتگی
- حالت تهوع
- گرفتگی شکم
- درد قفسه سینه
- سردرد
- سرگیجه یا ضعف
- کرختی و بی حسی دست و پاها
- احساس غیرواقعی بودن
حمله پانیک از بیماری های اعصاب و روان است. یکی از بدترین چیزها درباره حملات اضطرابی، ترس شدید از حملات بعدی است. فرد ممکن است به حدی از حملات پانیک بترسد که از انجام برخی کارها پرهیز کند.
